Od prethodnog popisa, 2011. godine, broj građana je opao za šest i po posto, a u odnosu na onaj od pre dve decenije i za deset procenata. Brže od grada prazne se sela.
Konačni rezultati popisa stanovnika, za Pančevo su pokazali da na ovom terenu živi 7.960 stanovnika manje nego što je bio slučaj, kada je rađen prethodni presek 2011 godine. Pre jedanaest godina na teritoriji grada živelo je 123.414 žitelja, danas 115.454, što je šest i po procenata manje, sledi iz podataka iz publikacije sa konačnim rezultatima popisa od prošle godine Knjiga 1 – „Nacionalna pripadnost”, koju je publikovao Republički zavod za statistiku.
Posmatrano dalje u prošlost, u odnosu na popis iz 2002. godinu, statistika je još nepovoljnija. Pančevo je tada prebrojalo 127.162 stanovnika, ili 10 procenata više, što je pak manje nego na popisima, počev od Drugog svetskog rata kada su statističari zabeležili da je na ovom terenu živelo i više od 131 hiljada ljudi. Metodologija beleženja kretanja broja stanovnika se menjala, ali ne i tendencija stalnog pada.
Statistika dalje pokazuje da se na području grada brže prazne njegova sela. Za jedanaest godina broj građana je pao 4,8 procenata – sa 90.766 na 86.408, dok se istovremeno broj seljana smanjio za 11 procenata, ili sa 32.638 na 29.046 žitelja. Ipak, u delu polne strukture, sela prednjače u odnosu na grad. Pripadnika jačeg pola u gradskoj sredini je za 7,5 posto manje nego u ostalim sredinama, odnosno u naseljenim mestima
Obrnuta tendencija kretanja broja stanovnika ovde se može pratiti od kraja 18. veka. Prema nekim podacima, recimo 1795. godine, Pančevo je bilo tek „kasaba” oko četiri i po hiljade duša. Godine 1869. živelo ih je ovde više od četiri puta više, da bi se u prvoj deceniji 20. veka, Pančevcima zvalo 20 hiljada ljudi. Prvim svetskim ratom taj broj je umanjen, a do tridesetih godina prošlog veka premašio je broj od 22.000 meštana. Period nakon Drugog svetskog rata, koji je i za Pančevo značio ekonomski procvat, pratio je rast broja stanovnika. Tako se od 1948. do 2002. stanovništvo brojčano gotovo udvostručilo – sa oko 71.000 na 130.000, najviše 1953. i 1971. godine. U međuvremenu, Pančevo je delilo sudbinu čitave zemlje, natalitet je padao, ljudi su se iseljavali u inostranstvo, a iz grada na Tamišu odlazili su i u veće centre – Beograd i Novi Sad…
Publikacija Knjiga 1 – „Nacionalna pripadnost” Republičkog zavoda za statistiku, prikazuje podatke za dvadeset jednu etničku zajednicu u Republici Srbiji, koja sveukupno, takođe beleži opadajući trend broja stanovnika i prema zvaničnim rezultatima sada ih ima 6.647.003.
