Profesorka književnosti, romansijerka i pesnikinja, Pančevka, Aleksandra Mihajlović, dobitnica je nagrade „Književno pero” za „Roman godine izvan naklade Hrvatskog književnog društva”. Njene „Minijature” ponele su ovo laskavo priznanje na 16. Međunarodnom festivalu književnosti „Dani prijatelja knjige” u Rijeci.
„Minijature” su savremeno-istorijski roman, sa krimi-elementima, u kojem su među akterima radnje i jedan manuskript, „i u njemu ti divni maleni crteži, minijature”, jedan prsten, pa i roman koji piše glavna junakinja Iskra kojoj na književnoj večeri kustostkinja Narodnog muzeja saopštava da u porodičnoj zaostavštini postoji nešto što pripada državi, Tako se razvija, po rečima istoričarke, prof. dr. Ivane Spasović, „saga o juvelirskoj porodici i njenim vezama sa dvorovima, manastirima i samostanima, o porodičnim tajnama, moći jednog prstena, zločinima i snazi žena”.
„Roman, koji i sam postaje junak knjige, premostio je meridijane i doba da bi spojio nekoliko izuzetnih žena, od srednjovekovnih, preko onih iz 19. veka, do danas. Pred očima čitaoca smenjuju se nemiri, lirika i misaonost. Od prologa i podele uloga do božanstvene pesme na kraju, od zapleta do tužne katarze, ovaj roman je i drama. Prelazi u naraciji su zanimljivi, kao i oni u jeziku, od arhaičnog do savremenog”, navodi u recenziji knjige, prof. dr Ivana B. Spasović,
Minijature su srednjovekovne sličice na rukopisnim knjigama, manuskriptima – sklop božanstvenog talenta, neobičnog zamaha ruke i brzine misli, inspiracije, poznavanje tradicije, osobenosti podneblja, prilika i života, ne samo dvorskog i velikaškog. A Aleksandra, je, kako kaže, spojila istoriju i fikciju. Minijaturisti i minijature o kojima govori su iz 15. veka, ovde sjedinjeni sa Barbarom Frankopan, njenim dvorom na kome je odistinski postojala juvelirska radionica.
– Ona je bila naša jedina vladarka koja je to posedovala, a to nije samo značajno, nego je i posebno. Vrlo mi je bilo važno da osvestim šta smo sve mi imali, i da to čuvamo i negujemo. Trudim se istovremeno i da sebe iskušam, da to uradim na novi način, ne k onaj iz istorijskih čitanki, a u tome mi pomaže i profesura. U kontaktu sam sa mladima, a oni mi pričaju šta im je jasno, šta nije, kako uče i šta zaboravljaju. Vrlo često ih pitam i šta bi oni čitali – priča za „Politiku“ Aleksandra Mihajlović, profesorka književnosti u pančevačkoj Gimnaziji „Uroš Predić”, koja je pored „Minijatura” objavila i romane „Zapričavanje. Zavaravanje. Zavirivanje.” i „Kroz prstohvat cimeta”. Takođe, potpisuje knjige za decu i mlade „Sofijine mudrolije s Markom Kraljevićem” i „Princeze sa tavana”, koja je takođe ponela prvu nagradu za stvaralaštvo za decu na „Sedmim Dinskim književnim susretima”, a jedna je od autorki poetskog kvarteta „Ne znam šta bi drugo moglo da nas veže” i stihova u zbirci pesama „Juče sam imala susret sa sobom”.
Većina tih naslova je plod Aleksandrinog predanog dugogodišnjeg istraživačkog rada, prepoznatog i krunisanog značajnom nagradom u Hrvatskoj, odakle je stigao i poziv „Zadarskog književnog ljetopisa” da postane član Uredništva, dok joj istovremeno objavljuju tri odlomka iz novog romana „Pet kroz deset” koji je još u rukopisu.
