Obaveza je predsednika da digne glas protiv nasilničke prakse Crkve Srbije da zloupotrebom državnog aparata sile brutalno ruši najsvetlije vrednosti društva u kojem tobože ostvaruje Božju volju – da osvajački, helikopterima Vojske Jugoslavije gazi viševekovni međuetnički sklad na Rumiji i da helikopterima žalosne Vlade Crne Gore gazi dostojanstvo i ponos Cetinja i Crnogoraca, naveo je, pored ostalog, predsednik Crne Gore Milo Đukanović.
Đukanović je, povodom reagovanja Mitropolije crnogorsko-primorske SPC na intervju koji je dao za RTCG, poručio da je obaveza, ne samo pravo predsednika države da govori i to veoma određeno o svakom ko pokušava da negira državni, nacionalni, kulturni i verski identitet države na čijem se čelu nalazi, prenosi gradski.me.
„Da govori protiv onih koji tvrde da je Crna Gora isto što i Šumadija; da su Crnogorci komunistički nakot i kopilad; da u današnjoj, dakle građanskoj Crnoj Gori Srbi žive lošije nego u Pavelićevoj NDH, te da je crkvi Srbije u Crnoj Gori danas teže nego pod Osmanlijama”, naveo je Đukanović u reagovanju, dodajući da bi “ustavotvorci” iz Mitropolije crnogorsko-primorske hteli da propišu i da ga poduče šta su teme dozvoljene predsedniku države.
Nisu ubedljivije mogli da potvrde moje ocene o bespravnom, vansistemskom, demokratskom i multiverskom društvu neprimerenom odnosu Crkve Srbije i poslednje dve Vlade Crne Gore, izabrane nakon našeg ‘oslobođenja’ 30. avgusta 2020. godine”, kaže Đukanović.
Predsednik ne treba samo da govori, dodaje, nego i da predano radi protiv svih koji pokušavaju da ukradu istoriju Crne Gore, lažima o tobožnjem 800-godišnjem kontinuitetu Crkve Srbije u Crnoj Gori, dok joj je matična država Srbija priznala kontinuitet u trajanju 186 godina.
Želeli bi, kako ističe, da nam otmu istoriju tako što će nam, uz svesrdnu pomoć dve poslednje Vlade Crne Gore i njihovih falsifikata – Zakona o slobodi veroispovijesti i tzv. Temeljnog ugovora danas oteti kulturno, istorijsko i sakralno nasleđe Crne Gore.
“Pre svega, predsednik države mora da govori i da radi protiv onih koji u crnogorskom slobodarskom društvu i državi časne tradicije hrišćanske i istočno-pravoslavne crkve, duge i ponosne državotvorne istorije Cetinjske mitropolije-Crnogorske pravoslavne crkve, istorije časnih patriota, crnogorskih sveštenika i njihovih familija, dakle u takvoj Crnoj Gori za svece proglašavaju zlikovce i koljače nevinih žena i dece-Macu Vukojičića i Slobodana Šiljka i u takvoj Crnoj Gori danas većinu pravoslavnih sveštenka uvozimo.
A preporuke za bogosluženje i čistu mantiju crnogorskog sveštenika su im prethodna iskustva iz BIA, 63. padobranske divizije ili neke n-te genocidne, iz ratova 90-ih.
Treba li ćutke da ih pustimo da, nakon što su nacionalističkim zaluđivanjem nesrećni narod protjerali sa svojih vekovnih ognjišta iz raznih krajeva bivše domovine i nakon što su nezasluženo utočište našli pod mantijom crkve Srbije u Crnoj Gori, da sada tim istim otrovom truju i smerni narod građanske Crne Gore?
Neće moći. Nego, veoma glasno: i reču i slikom, da bi svakom bilo jasno ko govori istinu, a ko bezočno laže.
I tako, sve dok ne shvate da nisu u srpskoj provinciji nego u građanskoj i evropskoj Crnoj Gori, sa hiljadugodišnjom državnom istorijom. Čije je važne stranice ispisala Autokefalna pravoslavna Mitropolija u Knjaževini Crnoj Gori-Crnogorska crkva”, poručio je Đukanović.
