Episkop bački Irinej izjavio je da su odnosi Srpske pravoslavne crkve (SPC) sa Makedonskom pravoslavnom crkvom - Ohridskom Arhiepiskopijom, kojoj je SPC nedavno priznala autokefalnost, bratski.
Episkop Irinej je u intervjuu za Pečat rekao da su suštinski, egzistencijalno i duhovno to bile, jesu i biće jedna Crkva.
Ukazao je da primedba da je SPC predala i prodala svoje nemanjićke svetinje na jugu predstavlja podmetačinu i istakao da se u Tomosu o autokefaliji jasno i glasno kaže da SPC ustupa na korišćenje svoje istorijsko nasleđe novoj autokefalnoj Crkvi.
Irinej je dodao i da samozvani kritičari previđaju činjenicu da SPC nije imala dostup svojim južnim eparhijama od 1941. godine pa do nedavno, a da danas i svi srpski arhijereji, počev od patrijarha, imaju dostup svakoj svetinji u Severnoj Makedoniji i svi arhijereji iz Severne Makedonije imaju dostup svim srpskim svetinjama širom sveta.
"Status Crkve u Severnoj Makedoniji je kanonski potpuno i ispravno regulisan. Ispunjena su dva glavna uslova: nije prošla teza da Srpska pravoslavna crkva mora, jednostavno, da prizna puč, odnosno samoproglašenu autokefalnost (1967), a, sa druge strane, ona je na delu pokazala da joj prioritet predstavljaju jedinstvo Crkve i spasenje duša i savesti oko dva miliona vernika, a ne bilo kakvi parcijalni interesi", istakao je irinej.
Objasnio je da je status jedne pomesne crkve stvar svepravoslavnog konsenzusa i prihvatanja, ali da se pritom polazi od Majke Crkve, u konkretnom slučaju od CPC.
Irinej je ukazao da je to kanonska norma i istorijska praksa i naveo da su sve novije autokefalne crkve dobile autokefaliju inicijativom svoje Crkve Majke, a to je Velika Hristova Crkva u Carigradu, čijoj jurisdikciji su pre toga pripadale, a da je potom sledila recepcija od strane ostalih pravoslavnih crkava.
"Tačno tako smo i mi postupili: inicijalno smo dali autokefaliju, a zatim obavestili sve - po rangu ili po diptisima, od Carigrada do Tirane i Praga, odnosno Prešova na dalji postupak", naveo je Irinej.
Govoreći o položaju SPC u Crnoj Gori, naveo je da je "tamo ogromna većina naroda uz Svetosavsku Crkvu" i da je narod, "kada je bila ugrožena crkvena imovina, znajući da je to istovremeno napad na nacionalni srpski identitet, a ne manje i na duhovni (pravoslavni) identitet onih Crnogoraca koji ne žele da se deklarišu kao Srbi, branio crkvenu imovinu odlučnije nego sopstvenu".
Izrazio je nadu da će se proces stabilizacije prilika nastaviti i dodao da je dobar znak potpisivanje Temeljnog ugovora između crnogorske države i SPC.
