Na današnji dan, pre 105 godina, na Velikoj narodnoj skupštini Srba, Bunjevaca i ostalih Slovena u Novom Sadu proglašeno je prisajedinjenje Kraljevini Srbiji. Dan ranije, Sremci su istu odluku doneli u Rumi. Pobeda srpske vojske u Prvom svetskom ratu rezultirala je raspadom Austrougarske.
Na Velikoj narodnoj skupštini u Novom Sadu, 25. novembra 1918. godine, ukupno 757 izabranih predstavnika srpskog i drugih slovenskih naroda Bačke, Banata i Baranje jednoglasno su doneli odluku o prisajedinjenju Srbiji.
Model je podrazumevao jednog poslanika na hiljadu građana. Među poslanicima je bilo 578 Srba, 84 Bunjevca, 62 Slovaka, 21 Rusin, 6, Nemaca, 3 Šokca, 2 Hrvata i jedan Mađar. Zanimljivo je da se među poslanicima nalazilo sedam žena.
Pošto je Srpska vojska sredinom septembra 1918. probila Solunski front usledio je brzi prodor srpskih i savezničkih trupa na sever pre svega s ciljem oslobođenja Srbije, a takođe i zemalja nastanjenih Srbima i drugim Južnim Slovenima na prostoru dotadašnje Austrougarske, u skladu s ranije proklamovanim ratnim ciljevima.
Nakon teškog poraza i raspada Solunskog fronta predstavnici Bugarske potpisali primirje 29. septembra, počev od sutrašnjeg dana sledila je kapitulacija Austrougarske 4. novembra.
Srpska vojska trijumfalno je oslobodila Beograd 1. novembra 1918. Pančevo je oslobođeno 8. novembra, 17. današnji Zrenjanin (tada Bečkerek, od 1935 Petrovgrad, po kralju Petru I Oslobodiocu) i Kikinda. Novi Sad je oslobođen 9. novembra, Sombor i Subotica 13. U Somboru je prethodno osnovano Narodno veće Srba i Bunjevaca, a u Subotici Bunjevačko-srpski narodni odbor. Baranju je srpska vojska oslobodila 14. novembra.
Tek nakon Drugog svetskog rata Baranja je izdvojena iz Vojvodine, odnosno Srbije, i pripojena Hrvatskoj u čijem sastavu nikada ranije nije bila.
Tadašnju Skupštinu je kao najstariji poslanik otvorio prota Jovan Hranilović (sveštenik, pesnik, žurnalista). Zasedanje Skupštine vodio je dr Ignjat Pavlas, advokat, poznati srpski nacionalni radnik. Osim Pavlasa najistaknutiju ulogu imao je Jaša Tomić. Upravo Tomić je pročitao odluke Skupštine kojima je proglašeno prisajedinjenje Vojvodine Kraljevini Srbiji.
Prisajedinjenje je bilo plod vekovnog sna vojvođanskih Srba za priključenje matici Srbiji.
Iako je bilo različitih tumačenja poslanici su jednoglasno odlučili da se Vojvodina najpre priključi Kraljevini Srbiji, a da potom može slediti šire jugoslovensko ujedinjenje.
