Stvarna cena uglja u Srbiji je dva do četiri puta veća od one koju građani i kompanije plaćaju kroz račun za struju, saopštio je danas Centar za ekologiju i održivi razvoj iz Subotice. Fiksni troškovi proizvodnje elektrana EPS- a na ugalj su, kako je navedeno, tričetvrtine cene struje, što znači da i bez proizvodnje kilovata elektrane koštaju 75 odsto od ukupne cene struje.
CEKOR tvrdi da je u finansijskom smislu pogubno dalje ulagati u stari način proizvodnje, koji javno preduzeće vodi u sve veće gubitke, kao i da je vreme za prelazak na obnovljive izvore energije.
Takođe, CEKOR poziva vlasti na, kako je saopštio, otvoreni i demokratski dijalog na stručnim osnovama o trenutnim i budućim investicijama u energetiku Srbije.
CEKOR je sa timom stručnjaka izradio studiju o stvarnoj ceni struje iz uglja u Srbiji, koja je predstavljena u okviru dvodnevnog seminara "Stvarna cena struje iz uglja“ koji je organizovao CEKOR u periodu između 27. i 28. avgusta na Paliću.
Autori istraživanja su dr Ilija Batas Bjelić, naučni saradnik Instituta tehničkih nauka SANU, dr Dejan Molnar, vanredni profesor Ekonomskog fakulteta Univerziteta u Beogradu i Zvezdan Kalmar iz CEKOR-a.
Kako je navedeno, osnovni cilj studije je bio da se utvrdi cena po kojoj se struja u Srbiji proizvodi, te da se ona uporedi sa cenom koju građani i privreda trenutno plaćaju, a koja u plavoj tarifi na jedno tarifnom brojilu iznosi 47,6 evra po megavat sati (MWh), dok je na višoj dnevnoj tarifi na dvotarifnom brojilu 54,5 evra/MWh.
Utvrđeno je, navodi se u saopštenju, da stvarna cena struje iznosi više od 62€/MWh, te da razlika do koje se došlo između ove dve cene - one koju trenutno plaćamo za struju i one koliko bi ona trebalo da iznosi, govori koliko mi zapravo svakako plaćamo za proizvodnju struje iz lignita, a da to ne vidimo, jer su ti troškovi nastali po nekim drugim osnovama (subvencije, ekološke štete kao što su zagađivanje vode, zagađivanje vazduha, upotreba zemljišta, odlaganje jalovine i pepela, narušavanje zdravlja stanovništva itd.
(Tanjug)
