Specijalni rezervat prirode Uvac godinama je plen investitora koji ilegalno grade vikendice, a umesto da ih u tome spreče, nadležni su im omogućili da ih legalizuju, zaobilazeći na taj način propise koji brinu o zaštiti životne sredine, objavio je danas Centar za istraživačko novinarstvo Srbije (CINS).
U slučajevima gde postoje odluke o rušenju objekata i krivične prijave vlasnici plaćaju novčane kazne, ali zadržavaju vikendice.
Ispod puta, uz samu obalu Zlatarskog jezera, stopljena sa zimzelenim ambijentom i oivičena žičanom ogradom, nalazi se bez dozvole građena vikendica sa sređenim prilazom, pomoćnim objektom i solarnim panelom.
Kada su je čuvari Specijalnog rezervata prirode Uvac posetili u jednom od svojih svakodnevnih obilazaka terena, dočekala su ih obaveštenja - "čuvaj se psa" i "objekat je pod video nadzorom". Ta vikendica samo je jedna od mnogih koje su građene bez dozvole u okviru rezervata Uvac u poslednjih osam godina.
Inspektori Ministarstva građevinarstva, saobraćaja i infrastrukture su od 2012. do oktobra 2020. godine doneli 42 rešenja kojim nalažu zaustavljanje ilegalne gradnje i rušenje započetih objekata u okviru rezervata, a od toga je samo 13 objekata srušeno i to isključivo na osnovu rešenja iz 2015. godine.
Od 19 krivičnih prijava koje je od 2012. do oktobra 2020. godine rezervat podneo prijepoljskom tužilaštvu protiv investitora koji rade bez građevinske dozvole, u 11 slučajeva su investitori osuđeni na uslovne kazne zatvora i 100.000 dinara.
U dva slučaja su prijave odbačene jer je primenjeno sredstvo oportuniteta, odnosno optuženi su platili novčanu kaznu - u jednom slučaju 15.000, a u drugom 30.000 dinara.
Slobodan Rebić, jedan od ljudi koji su gradili na Uvcu i brat od strica direktora policije Vladimira Rebića, za CINS kaže da jeste gradio u zaštićenom području, ali da su to radili i drugi.
Nikola Stanojević iz Centra za istraživanje biodiverziteta objašnjava da je veliki problem očuvanja prirode u zaštićenom području upravo neplanska gradnja i zauzeće prostora, zbog kojih ovakva područja gube svoje prirodne vrednosti. Stanojević naglašava da gradnja dugo traje i da malo ko ruši već izgrađene objekte.
"To je sigurno jedna od najgorih pretnji po zaštićeno područje, koja su inače koncipirana kod nas jako labavo, u smislu da je efektivan deo zaštićenog područja dosta manji nego što je proglašen", navodi on.
Ipak, bez obzira što su gradili bez dozvola, neki vlasnici objekata su ih kasnije legalizovali na osnovu Zakona o ozakonjenju objekata donetog 2015. godine. Istraživanje Centra za istraživačko novinarstvo Srbije pokazuje kako se na ovaj način zaobilaze propisi koji brinu o zaštiti životne sredine i kako je Opština Nova Varoš pri legalizaciji pojedinih objekata nakon 2015. propuštala da traži saglasnost organizacije nadležne za zaštitu prirodnih dobara, kako je predviđeno zakonom.
(CINS)
